گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید                         گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید

      گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم                            گفتا که شب‌رو است او، از راه دیگر آید

گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد                     گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید

گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت                 گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید